Heenreis

Woensdag 6 oktober (0km: Haarlem)

We vertrekken uit Haarlem om 10.20. Eindelijk op weg naar Marokko! We rijden zowaar Nederland uit zonder files en in Belgie blijkt direct weer dat onze Belgische buren veel zelfkennis hebben. We hebben de Belgische radio nog geen minuut aan als een of andere architect melding maakt van het feit dat België echt het lelijkste land van de wereld is….. Vervolgens wordt in het nieuws melding gemaakt van het feit dat maar liefst 5 % van de Belgen zonder gordel rijdt op medische indicatie. Tja en dan vinden onze Belgische vrienden het nog steeds vreemd dat wij Hollanders Belgengrappen maken….

Onderweg prachtige herfstkleuren. Veel bomen zijn mooi geel en rood gekleurd. De bruidsluier staat overal in bloei. We eten de laatste tomaatjes en komkommer uit de tuin. En zien een ooievaar en een hertje in het veld.

We zien de hele dag een front en hebben af en toe een bui. We zoeken een camping aan de Loire. De meeste campings zijn echter al gesloten en als het donker is komen we er achter dat onze koplampen niet werken. Dat hebben we een paar maanden geleden ook al een keer gehad en Herman weet het provisorisch op te lossen: met dank aan de wegenwacht. Het is wel vreemd want we hebben net een nieuw relais voor het licht er in gezet. We vinden nadat het licht gerepareerd is direct een camping voor Amboise. Er zijn wel gasten, maar er is geen personeel meer aanwezig dus we staan gratis.

Donderdag 7 oktober (750km: Amboise, Fr)

We kopen ontbijt bij de bakker en ontbijten aan de Loire met uitzicht op het kasteel van Amboise. Het is een zonnige warme dag met temperaturen tegen de 30 graden. Wederom genieten we van de mooie herfstkleuren. Na Bordeaux is er veel bosbouw en veel hei staat in bloei. Af en toe zien we prachtige bloemenvelden en overal wordt de mais geoogst.

We vinden een camping in Noord Spanje, net voorbij San Sebastian in Zarautz. We staan boven op een berg met uitzicht op zee. Beter kan niet.

Vrijdag 8 oktober (1462km: Zarautz Sp)

We rusten een dagje uit na 2 dagen rijden. ‘s ochtends wandelen we naar beneden. We bekijken de oude kalkovens, we zien allerlei vogels waaronder Zilverreiger, Bonte Strandloper en Kleine Strandloper en we vinden wat kleine schelpjes. Gister was zeer hoog water met enorme golven die helemaal over de weg sloegen. Ik hoopte dus op leuke strandvondsten maar ze zijn nogal fanatiek bezig ieder aanspoelsel weg te halen met machines. We vinden nog een ‘zandpaddestoel’ en een paar prachtige gele bloemen op het strand. Er zijn veel mensen met wakeboards in zee. Esther gaat nog zwemmen. Heerlijk duiken in de golven, die hier veel hoger zijn dan bij ons. Daar kun je uren in blijven zwemmen. Herman is niet zo’n waterrat en kijkt liever toe.

Als we terug lopen komen we langs een veld met klaver. Herman gaat klavertjes 4 zoeken. Tevergeefs. Maar als Esther 1 keer naar beneden kijkt heeft ze al een klavertje 4 te pakken. Ja zo gaat dat dus altijd. Herman doet tevergeefs nieuwe pogingen omdat hij nog nooit een klavertje 4 heeft gevonden. Het klavertje 4 brengt echter alleen Esther geluk, want de 2^e keer dat Esther naar beneden kijkt plukt ze direct een klavertje 5.

Zaterdag 9 oktober (1462km: Zarautz, Sp)

We testen vandaag voor het eerst het rijden met onze nieuwe GPS en de routeplanner nRoute op de laptop. Op wat kleine opstartprobleempjes na gaat dat goed. We hebben wel wat verbindingsproblemen omdat de satellietontvangst in het begin erg slecht is omdat we door erg veel tunnels rijden. We krijgen hierdoor wel een erg grappig advies van onze routeplanner: “neem een onverhard pad naar het Zuidoosten”. En dit is heus waar niet zelf verzonnen!

Ten zuiden van Madrid is de weg niet heel denderend. Er wordt veel aan de weg gewerkt. Het landschap is veranderd. We rijden over rode vlaktes met overal bergen om ons heen. Er worden veel olijven en druiven verbouwd. Opvallend is dat de meeste druiven hier niet geeid worden, maar als een soort struiken groeien. We hebben af en toe flinke buien. Nu zijn we aan het genieten van een lokale Valdepeñas.