Weer in Montenegro (3)

Dinsdag 19 mei Mlini – Mljuta (Montenegro)

We rijden vandaag richting de baai van Kotor in Montenegro. Onderweg verandert het landschap langzaam. Er komen hier steeds meet cipressen. We zien weer 2 bruine slangen als we rijden. Ze liggen lekker te zonnen op het asfalt en je moet echt goed opletten anders rij je ze zo dood.

We vinden een leuk plekje aan zee waar we lunchen en waar Florian het druk heeft met oud brood aan de vissen voeren. In eerste instantie zijn er geen vissen, maar dat vindt Florian helemaal niet erg. Hij blijft fanatiek strooien en heeft hele verhalen dat de vissen straks komen als wij weg zijn, of morgen. Hij vindt het ook leuk zonder vissen. Maar na een kwartier hebben de vissen het brood ineens ontdekt en zitten er gelijk tientallen om het vele brood op te eten. Wat Florian natuurlijk toch wel erg leuk vindt.

We rijden naar het zuidelijkste puntje van Kroatië, Ostri rt, wat tevens het begin is van de baai van Kotor, die verder loopt in Montenegro. We kunnen er jammer genoeg niet bij zee wat we wel hadden verwacht. Maar we vinden als we richting Montenegro rijden een leuke plek met een klein strandje en rotsen waar we helemaal alleen zijn. Esther gaat zwemmen. Het is bloedheet en we zijn voor het eerst op een plek waar het water ook warm genoeg is om te zwemmen. De heren willen niet het water in. Maar Florian wil wel de bal overgooien met mama terwijl hij met papa op de rots zit. Dat vindt Florian echt een heel leuk spelletje. De bal in het water gooien. Dan een natte bal terug krijgen. Mama die omvalt in het water. Hij giert het uit van het lachen. En Esther koelt heerlijk af in zee.

We hebben dit keer geluk met de grenzen want er blijkt volgens de borden een grensovergang te zijn direct vanaf ons pad bij de baai, terwijl die overgang niet op de kaart staat. En inderdaad blijkt de grensovergang te bestaan. Florian vindt de grenzen erg interessant en zwaait fanatiek naar de douaniers. Dat is best handig want de heren vinden hem schattig en we mogen zo doorrijden. Na de grens zit er meteen weer een slang op de weg, dit keer een adder.

We vinden een camping bij het plaatsje Mljuta. Het is nog steeds erg heet maar precies als we willen eten komt er vanuit de bergen bewolking opzetten en binnen 5 minuten betrekt het. Het gaat hard waaien en regenen. Gelukkig is het snel weer droog want we zitten in de kampeerbus waar het veel te heet en benauwd wordt met alle ramen en de deuren dicht.

Woensdag 20 mei 2015 Mljuta

Florian voert ’s ochtends de ganzen, eendjes en kuikentjes bij het riviertje op de camping. We gaan met de lokale Blueline bus naar het oude stadje Kotor omdat het daar lastig parkeren is. Deze ommuurde stad is samen met de baai van Kotor werelderfgoed.  Het stadje is volledig ommuurd. Ook de bovengelegen steile berg, waar verder niets is als bomen en rotsen, is helemaal ommuurd.

Vanwege de hitte hebben we geen zijn om de extreem steile muur te beklimmen dus wandelen we alleen door het ondergelegen stadje.

We rijden met de bus terug naar de camping en gaan nog  even naar de speeltuin bij het café aan de baai met prachtig uitzicht. Hoewel er drie obers rondlopen en andere mensen wel worden bediend, worden wij hier straal genegeerd. Na 20 minuten geven we het op en vertrekken we maar weer als Florian is uitgespeeld.

We dineren op het terras bij het gerenommeerde en best wel prijzige visrestaurant naast de camping. Het visrestaurant ligt op een prachtige plek bij een watermolen in het park. De riviertjes stromen rond het schaduwrijke terras. Zonder uitzondering zijn alle gerechten voortreffelijk van smaak en zeer goed klaar gemaakt. En de borden zijn prachtig opgemaakt. We krijgen eerst een salade met daarbij een gerechtje met vis en chichorei, daarna eten  we gepaneerde garnalen in een mandje van parmezaanse kaas met rucola en witte balsamicodressing en visrolletjes die als een soort loempia zijn verpakt met daarover witte saus. En als hoofdgerecht hebben we beide gebakken zeebaars met garnalen in witte truffelsaus en zwarte risotto. Als dessert bestellen we een gerechtje met vanille en pure chocoladecrunch, een chocoladetoetje wat een meesterlijk vloeibaar puur chocoladetaartje blijkt te zijn met hemelse vanille-ijs. Florian wil heel graag de appeltaart en die bestellen we ook maar. Hij krijgt een fantastisch lekkere apfelstrudel die ook wordt geserveerd met het voortreffelijke vanille-ijs. Bij de gerechten krijgen we nog een fantastisch goede plaatselijke chardonnay geschonken. En na het dessert weten ze ook nog een perfecte espresso te serveren. Dit restaurant komt volgens ons zeker in aanmerking voor een ster.  En Florian eet van de meeste gerechten gewoon mee en zit heerlijk te genieten. Tussen de gangen door kan hij de eendjes en kuikentjes voeren die in de riviertjes zwemmen. En hij heeft van de obers een papieren bootje gekregen waar hij ook lekker mee aan het spelen is.

Donderdag 21 mei Mljuta – Lovcen NP

Florian heeft een grappig gesprekje met een mevrouw op de camping. De mevrouw tegen Florian: ben je nog op het strand geweest? Florian: ja op een andere camping. De mevrouw: maar bij deze camping is ook een strandje hoor. Florian: Néé, dat zijn stenen! (en inderdaad is het een grindstrandje)

In Lipci bezoeken we prehistorische rotstekeningen van herten die onder een overhangende rots te zien zijn. Daarna bezoeken we iets verderop nog een Romeinse villa met mozaïeken uit de eerste eeuw.

We lunchen op een parkeerplaatsje met uitzicht op de baai en kunnen de 2 kleine eilandjes met kerkjes daarop ook goed zien.

Daarna rijden we bij Kotor omhoog de berg op richting Lovcen nationaal park. Een weg met maar liefst  25 haarspeldbochten. De bochten zijn genummerd en Florian wordt halverwege wakker. Hij amuseert zich enorm met alle cijfers opnoemen en verzinnen welk nummer de volgende bocht heeft. Het uitzicht over de baai van Kotor is prachtig ook al is het wat grijzig weer. Eigenlijk is de baai hier vanaf boven veel spectaculairder dan vanaf beneden. Je ziet de bebouwing niet zo erg, en je overziet hier ook hoe spectaculair en mooi de vorm van de fjordachtige baai met twee uitlopers eigenlijk is. In de baai bij Kotor liggen nog twee reusachtige cruiseschepen.

Onderweg zien we nog een hop die op de weg zit. Een prachtige vogel die jammer genoeg snel weg vliegt. Er zijn hier geen campings dus we kamperen op een rustige plek in het Lovcen park.

Vrijdag 22 mei  Lovcen NP – Utjeha Busat (Bar)

Het is grijs en regenachtig, wat de hele dag zo is gebleven. Erg jammer, want we rijden Vanuit Lovcen via Cetinje terug naar de kust. Het uitzicht op zee moet bij mooi weer erg spectaculair zijn. De kuststrook vanaf Buva naar het zuiden wordt ook wel de Montenegrijnse riviera genoemd. Maar hoewel de kust van zichzelf erg mooi is doen de hotels, residences er casino’s er verder niet veel goed aan. Er is nauwelijks een stukje kust te vinden wat niet is bebouwd

Budva zien we vanaf afstand. Het heeft een klein stukje oude stad dat is ommuurd, verder is er vooral lelijke nieuwbouw. Even verder aan de kust is een klein middeleeuws eilandje, Sveta Stefan, dat alleen met een soort smalle dam is te bereiken. Het ziet er vanaf de weg leuk uit, maar de gehele plaats is volgens onze informatie hotel geworden en je mag er als gewone toerist jammer genoeg niet meer op.

Florian heeft een vol glas water en zegt tegen papa: jij moet eerst een slokje water nemen dan kan ik de rest er achteruit slokken.

We rijden door Bar en zien een prachtige compleet nieuwe orthodoxe kerk. De kerk is nog net niet af en je mag er nog niet in. Ook de paden en het parkje eromheen zijn nog in aanleg. Maar de kerk ziet er van buiten al spectaculair uit.

We bezoeken de oude stad van Bar, Stari Bar, Hier zijn de restanten van een ommuurd stadje uit de middeleeuwen te zien. Door de zware aardbeving van 1979 zijn nog meer dingen ingestort. De stadsmuren, aquaduct en enkele gebouwen zijn (gedeeltelijk) gerestaureerd.

We overnachten iets verderop op de camping in Utjeha Busat (Bar) tussen de honderden jaren oude olijfbomen. De stammen zitten helemaal vol gaten.

Zaterdag 23 mei Utjeha Busat (Bar)

Vandaag zijn we vooral lui en schrijven onder meer in het dagboek dat jullie nu lezen. Het is gelukkig weer zonnig en warm als we opstaan. We zitten tussen de oude olijfbomen op de camping en kijken vanaf de kade naar de zee. Veel verder komen we ook niet want het is Esther in haar rug en been geschoten. Florian vermaakt zich met de kampeerbus wassen, spelen met de bal en stenen gooien bij zee.